Nasz Patriarcha Jan Aulich

Jan przenosząc się około 1718 roku z Kłodzka do Schönbergu rozpoczął w 26. roku życia wykonywać samodzielnie swój zawód brązowniczy. Brązownictwo polegało wówczas na wyrobie lanych i toczonych przedmiotów z brązu, mosiądzu lub srebra. Dzisiaj już nie ma tego zawodu, gdyż odnośne przedmioty, które dawniej ręcznie wyrabiano, teraz przeważnie wykonuje się fabrycznie nowoczesnymi technologiami odlewniczymi.
Młody majster brązowniczy, którego wyroby znalazły odpowiedni popyt w Schönbergu, postanowił po trzyletniej pracy zawodowej, założyć sobie własne ognisko domowe. Zwrócił się wtedy myślami do Kłodzka, w którym spędził swą młodość. Tam wybrał sobie Apolonię, najmłodszą córkę wówczas już owdowiałej Marii Mohr. Apolonia była jego pierwszą miłością, znał ją już wcześniej, gdyż w czasie pobytu w Kłodzku mieszkał w domu Państwa Mohrów. Apolonia miała lat 25, zaś Jan 29 gdy się pobrali w dniu 11 listopada 1721 roku w Kłodzku. Czy byli jednak ze sobą szczęśliwi? Tego nam już nikt chyba dzisiaj nie powie. Pewnym jest tylko to, że miał z nią czworo dzieci, z których Ewa umarła w Schönbergu jeszcze w dzieciństwie a los reszty tych dzieci pokrył mrok zapomnienia. Apolonia zmarła po pięcioletnim małżeństwie, prawdopodobnie w Schönbergu. Dlaczego jednak imienia jej w metrykach Urzędu parafialnego nie wykazano, jest również faktem niezrozumiałym. Wkrótce po jej śmierci, to jest dnia 1 sierpnia 1728 roku, Jan ożenił się w Schönbergu z dziewiętnastoletnią Teresą Bayerówną, córką Wacława i Zuzanny Bayerów. Z tego małżeństwa pochodziło dwanaścioro dzieci, a Gotfryd nasz prapradziadek, był z rzędu czwartym synem i późniejszym dziedzicem całego nieruchomego majątku ojcowskiego.

 Świadectwo ślubu Jana i Apolonii