Linia wegierska

Linia Rupertowska - Hradyska - czyli węgierska

Rupert (1782 - 1866) przygotowywał się w Bernie morawskim  do zawodu kupieckiego i założył po śmierci Gotfryda sklep żelazny w Węgierskim Hradyszczu  na Morawach. Posiadał on ten sam temperament, co Gotfryd, do którego był i z powierzchowności bardzo podobny. Podobny charakterem, okazywał brak zamiłowania do zawodu kupieckiego, jak jego ojciec do zawodu brązownika. Jego ulubionym zajęciem było polowanie a przyjmowanie dostojnych gości myśliwskich w swym domu -jego słabą stroną. W swym domu nie jeden raz gościł, jak podają przekazywane z pokolenia na pokolenie opowieści rodzinne, członków dworu cesarskiego w tym również przejeżdżającego tamtędy cesarza Ferdynanda I. Dlatego też jego sklep żelazny dopiero w późniejszych latach doszedł do większego znaczenia. Ożenił się on z Anną Fideli, córką zamożnego włoskiego kupca w Bernie morawskim.

Mieli pięcioro dzieci a mianowicie:   

  • Moritz urodzony 1808 r. zmarł 1810 r.
  • Rosalia urodzona 1810 r. zmarła 1817 r.
  • Henriette urodzona 4 marca 1812 r. zmarła ?
  • Robert urodzony 28 czerwca 1814 r. zmarł 6 sierpnia 1887 r.
  • Moritz urodzony 25 grudnia 1828r. zmarł 18 października 1868 r.

Powyższe daty zostały podane memu dziadkowi Ernestowi przez Henriettę.
Rupert zmarł w wieku 84. lat i osierocił, krótko przed jego śmiercią owdowiałą córkę Henriettę i dwu synów Roberta i Maurycego, z których młodszy Maurycy zmarł jako emerytowany podporucznik armii austryjackiej w 1868 r. w Tyrnowie na Węgrzech. Anna, żona Ruperta zmarła znacznie wcześniej od niego, bo już w roku 1860.
Robert (1814 - 1887) starszy syn Ruperta, objął po śmierci ojca odziedziczony sklep żelazny w Węgierskim Hradyszczu i prowadził go do końca życia.
Był on również burmistrzem w swym rodzinnym mieście i posłem do Sejmu morawskiego. W życiu małżeńskim z Marią Winklerówną, którą po osiemnastoletniej znajomości i wbrew woli rodziców w roku 1857 poślubił w Wiedniu, panowała niczym niezmącona harmonia, miłość i zrozumienie. Niestety wskutek nieprzejednanej postawy rodziców odnosiła się Maria bardzo nieprzychylnie do rodziny Aulichów i dla tego bardzo znaczny majątek przeszedł na rodzinę Winklerów po śmierci Roberta, który zmarł 6 sierpnia 1887 roku.
Jego żona zmarła w roku 1891.

Klepsydra Roberta Aulicha

 Robert i Maurycy zmarli bez potomstwa, a więc z nimi wygasła linia Rupertowska naszej bezpośredniej gałęzi rodzinnej. Tym nie mniej na terenie monarchii Węgierskiej do dzisiaj przebywają potomkowie innych gałęzi naszego rodu. Przykładem tego jest znana postać generała Lajos Aulicha  z okresu Wiosny Ludów, którego bohaterskie czyny zostały uhonorowane nie tylko w muzeum historycznym w Budapeszcie, lecz również przez nazwanie jednej z ulic (w pobliżu Parlamentu) jego nazwiskiem. W zbiorach rodzinnych pozostał jedynie mały obrazek przedstawiający generałów biorących udział w tej rewolucji to jest Percela, Klapkę, Bema, Kossutha, Dembińskiego i Aulicha.

Generałowie Percel, Klapka, Bem, Dembinski i Aulich 1848 r.